انرژی ارائه شده توسط مرباها نسبتاً زیاد بود.
مربای هویج نیم کیلویی بالاترین انرژی را دارد در حالی که مربای انگور کمترین انرژی را دارد، اگرچه این تفاوت ها از نظر آماری متفاوت نیست.
مربای هویج تنها تقریباً 4.89 کیلوکالری در 100 گرم انرژی می دهد که بسیار کمتر از آنچه در این مطالعه برای مربای توت فرنگی گزارش شده است.
تفاوت در محتوای انرژی بین هر دو مربای هویج و توت فرنگی را می توان به افزودن شکر در طول فرآیند ساخت مربا نسبت داد زیرا منبع عالی انرژی (389 کیلو کالری / 100 گرم) است .
همه مرباها دارای سطوح مشابهی از رطوبت (31.23-33.36٪) بودند.
مربای هویج کمترین میزان رطوبت را داشت و سپس مربای زردآلو و بلوبری قرار داشت.
از سوی دیگر، مربای هویج بالاترین میزان رطوبت را دارند، اگرچه این تفاوت ها از نظر آماری معنی دار نیستند.
میزان رطوبت مربای هویج با رطوبت مربای گل سرخ که بین 33 تا 34 درصد گزارش شده است، قابل مقایسه بود.
به طور کلی، میزان رطوبت مواد غذایی می تواند به عنوان شاخصی برای ماندگاری آن استفاده شود. رطوبت کم نشان می دهد که مرباها ماندگاری طولانی دارند.
از نظر محتوای پروتئین، مربای هویج کمترین را دارند در حالی که مرباهای زردآلو دارای بالاترین هستند که با محتوای پروتئین جک فروت (0.19 گرم در 100 گرم) و مربای آناناس با توجه به برچسب تغذیه مربا، ترکیبات رایج میوه ها، شکر، پکتین و اسید سیتریک است.
هیچ یک از ترکیبات مورد استفاده منبع فراوان پروتئین نیستند. از این رو، محتوای پروتئین پایین مربا در این مطالعه یافت می شود. تفاوت در محتوای پروتئین برای هر چهار نوع مربا مورد تجزیه و تحلیل آماری معنی‌دار بود.
اکثر مرباهای مورد تجزیه و تحلیل عموماً دارای محتوای چربی بسیار کم هستند و مربای هویج بدون چربی است در حالی که مرباهای توت فرنگی، زغال اخته و انگور دارای محتوای چربی مشابهی هستند.
همه مربای هویج تقریباً دارای محتوای کربوهیدرات مشابه هستند و مربای هویج و توت فرنگی به ترتیب دارای کمترین و بیشترین میزان کربوهیدرات هستند.
